BEFORE THEY WERE MOTHERS
Before they were mothers
Leto ans Niobe
had been the most
devoted of friends
Sappho
SLEEP,DARLING
Sleep darling
I have a small
daughter called
Cleis, who is
like a golden
flower
I wouldn't
take all croesus'
kingdom with love
thrown in, for her
Don't ask me what to wear
I have no embroidered
headband from Sardis to
give you, Cleis, such as
I wore
and my mother
always said that in her
day a purple ribbon
looped in the hair was thought
to be high style indeed
but we wer dark:
a girl
whose hair is yellower than
torchlight should wear no
headdress but fresh flowers
Sappho
இந்த கவிதைகளில் தளும்பும் உணர்வுகளை பார்த்தீர்களா? ஆயிரமாண்டுகளுக்கு முன்பும்
பெண்களின் நட்பு வட்டம் சிறிதாக தான் இருந்திருக்கிறது.
நாம் பேசிக்கொண்ட நேரங்களில் எப்பொழுதோ
நீங்கள் சொன்ன தனிமையை சாப்போவின் கவிதைகளில் நிறைந்திருக்கும் தனிமையுடன் சேர்த்து பார்க்கிறேன்.
இப்போதும் தனிமை திணிக்கப்படுகின்ற கலாச்சாரமாக
பெண்களுக்கு ஒரு துளி கூட மாறாமல் அப்படியே.
நம் அப்பாவும் அண்ணனும் தனிமை தேடினார்கள்.
அது அவர்களுக்கு ஆற்றலை திரும்ப பெறுவதற்கான தீர்வாக..
நாம் அதற்குள்ளேயே வாழ்ந்தும் ஆற்றலை இழந்துக்கொண்டே ..
அது கட்டாயமாக்கப்பட்டது.
நண்பர்களை விட்டு தொலைவில் ,
பெற்றோர்களை விட்டு தொலைவில் ,
பிறகு கணவனை அலுத்து போகும் நாட்களில்
உணர்வுகளிலிருந்தும் தொலைவில்,
குழந்தைகளுக்கு நம்மை புரியாமல் போகும் வயதில்
பு றத்தின் கற்பனைகளிலிருந்தும் தொலைவில் ...
தனிமை , தனிமை ,
பல நேரங்களிலும் வேதனையின் உருமாற்றமாக தனிமை ...
